ستاره بخت عطاران رو به افول است؟
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۷۴۹۸۹
آفتابنیوز :
«روشن» ساخته روحالله حجازی جدیدترین فیلم رضا عطاران است که از ۲۵ بهمن به روی پرده سینماها آمده، اما در این ۱۸ روز فروشی که از فیلمی عطارانی انتظار میرود نداشته؛ کمی بیش از یک میلیارد و ۷۸۳ میلیون تومان که حدودا میشود روزی ۹۹ میلیون تومان. درست است که این فیلم کمدی نیست و پرفروشهای عطاران کمدی هستند، اما آیا میشود از فروش کمتر از حد انتظار «روشن» درباره موقعیت تازه عطاران در سینمای ایران به نتیجهای رسید؟ با اینکه موفقیت یا شکست تجاری یک فیلم برای ارزیابی جایگاه یک بازیگر در سینما اصلا کفایت نمیکند، اما امسال کمدی «ویلای ساحلی» به کارگردانی کیانوش عیاری با حضور عطاران و پژمان جمشیدی هم فروشی به مراتب کمتر از چیزی که توقع میرفت در گیشه داشته و باقی ماندنش تا پایان سال بر روی پرده هم نمیتواند تغییر مهمی در سرنوشت آن رقم بزند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از میان ما
رضا عطاران در میان معدود ستارههای آسمان سینمای ایران موقعیت خاصی دارد. موفقیتهای تجاری فیلمهای او در دهه ۱۳۹۰ و محبوبیتی که هنوز هم در میان توده مصرفکنندگان فیلم و سریال دارد، بیشک او را به مقام یکی از ستارگان سینمای ایران برمیکِشد، اما در عین حال رفتار و سبک زندگیاش در تقابل با پرسونای ستارهای اوست. عطاران به حضور در مراسم مختلف و مصاحبههای پیاپی بیعلاقه است و معمولا وقتی در برابر مصاحبهشوندگان قرار میگیرد با نوعی رندی و بیاعتنایی به ستایشهایی که از او و میزان نفوذش در میان تماشاگران میشود پاسخ میدهد. او با نمایشگری میانهای ندارد و برخلاف ستارگانی که بخشی از هویت ستارهایشان با رفتارهای نمایشگرانه تامین میشود، به زندگی به دور از هیاهو و جنجال عادت دارد. او با همین بیمیلی به خودنمایی و پرهیز از حضور در شبکههای اجتماعی و صرفا با آثارش موفق شده که رابطهای خاص با مصرفکنندگان محصولاتش بسازد. همین در دسترس نبودن به او کمک کرد که اتفاقا بیشتر شبیه به مردمی شود که میخواست سرگرمشان کند.
عطاران دهه ۱۳۹۰ را با بازی در فیلمی ساخته خودش به نام «خوابم میآد» آغاز کرد که توأمان توفیق انتقادی و موفقیت تجاری برایاش رقم زد. در طول دهه ۱۳۹۰ اغلب فیلمهایش پرفروش بودند و فروش حدودا ۴۰ میلیاردی «هزارپا» در سال ۱۳۹۷ پایان خوش دوران کاری او در این دهه سراسر موفقیت بود. ارژنگِ «نهنگ عنبر» که همه سرخوردگیهای عشقیاش را با پیشرفت خیرهکننده اقتصادی التیام میبخشید یا رضای «خوابم میآد» که جانش را بر سر اثبات مردانگیاش گذاشت یا آقای کمالی «طبقه هساث» که غیرتش را از همسر متوفیاش هم دریغ نمیکرد یا رضا نیازی «هزارپا» که میخواست به هر ترتیبی شده از موقعیتی که برای ترقی گیرش آمده طرفی ببندد، همگی شمایلهایی بودند از مردی که شباهت غیرقابل انکاری به مردم جامعهاش داشت، با همان آرزوها و امیال و فضائل و رذائل اخلاقی.
ستاره تاریک
ستارهها تغییر و تحولات اجتماعی را نمایندگی میکنند. ستارهای که در جامعهای متحول شده، هنوز ویژگیها و مؤلفههای جامعه پیش از تحول را نمایندگی میکند، بخت کمتری برای پذیرفته شدن در میان مصرفکنندگانش دارد. جامعه ایران در دو سال بعد از کرونا تغییرات مهمی را از سر گذرانده و قاعدتا ستارههایی متناسب با این تغییرات میخواهد. هنوز برای گفتن اینکه عطاران با زمانه جدید همگام و همراه نشده، زود است. او باهوش است و سالها در تلویزیون و سینما، با اتکا به همین هوش، به شکلی بیواسطه به بازنمایی زندگی قشری پرداخت که به دنبال تصویر خودشان در میان تولیدات مختلف فرهنگی بودند. شاید «روشن» از نظر تجاری در گیشه موفق نشود، اما عطاران در این فیلم هم چهره مردی را ترسیم کرده که برای به دست گرفتن لگام زندگی به یغما رفتهاش به هر دری میزند. این تصویر برای جامعهای که به تازگی در آن کلاهبرداری یک کمپانی و مالباختگی هزاران نفر اتفاق افتاده بسیار آشناست، اما شاید تلختر از آن است که جامعه فعلا پذیرای آن باشد. شاید ستاره این بار تاریکتر و گرفتهتر از آن است که چشم خریدارِ خسته از تلخی را بگیرد.
منبع: همشهری آنلاینمنبع: آفتاب
کلیدواژه: رضا عطاران ستاره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۷۴۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه ؛ از پرویز فنیزاده تا رضا عطاران
به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، در دهه پنجاه مهمترین شمایل معلم پرویز فنیزاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلمهای ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جادههای سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیتهای معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلمهایی که معلمها در آنان نقش محوری ایفا میکردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم بهیادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنیزاده در فیلم «رگبار»)
بهیادماندنیترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمیداد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محلهای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهمترین و محوریترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه میدهد. ادارهکردن کلاسی شلوغ با پسربچههایی شیطان مهمترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقهمندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانشآموزان، وارد فضایی عاطفی میشود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان میرسد. معمولا به انبوه تمثیلها و استعارهها در فیلم «رگبار» اشاره میشود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمیخواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموسترین غریبههایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنریاش آفریده است.
علی ناصری، معلم زیستشناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دههای که تعداد زیادی از شخصیتهای سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و بهیادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلمهای سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و میکوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم بهعنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفقترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستانها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان بهعنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوستداشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محلهاش نمیرود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس میآید تا به عهدی که سالها پیش با رفقا بستهاند وفادار باشد. بین شخصیتهای فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگیاش از همه رفقا پایینتر است و ازدواج نکرده و راز علاقهاش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عربنیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی بهعنوان معلمی شریف بیشتر در یادها میماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی میگیرد، مجبور میشود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بیفایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بیدستوپا، و شیطنت دختران دانشآموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری میشود. دختران دانشآموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک میبینند تا این دو مجرد میانسال را در روبهروی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.
منبع: همشهری آنلاین